ตอนที่ 4 เตรียมตัว
“ไปเที่ยวกันไหม จะไปก็รีบไป ไปกับพี่แล้วสบาย เดี๋ยวพี่พาไปกินตับๆ ๆๆ
ตับตับ ตับตับ ตับตับ ตับตับตับ ตับตับ ตับตับ ตับตับตับตับ ตับตับตับตับตับ!”
เสียงเพลงดังมาตามลำโพง เป็นประจำทุกวันตอนเช้า และอีกครั้งตอนเย็น เพื่อเตือนให้พนักงานลุกขึ้นมายืดเส้น ยืดสายบ้าง ไม่ขยันเกินไป...
เมื่อต่ายได้ยินจึงลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย พร้อมกับมองไปทางซ้ง
เมื่อเห็นซ้งยังทำงานอยู่ ต่ายเดินไปหลังที่นั่งของซ้ง แล้วทักทายตามแบบฉบับตนเอง
“พี่ซ้ง! ลุกขึ้นมายืดเส้นยืดสายได้แล้ว” ต่ายบอก
ไม่มีเสียงตอบรับจากซ้ง ต่ายจึงสังเกตเห็นว่าซ้งใส่หูฟังอยู่ และกำลังมีสมาธิจดจ่อกับงานที่ทำ
เมื่อซ้งไม่สนใจ ต่ายจึงหันไปหาเป้าหมายใหม่ “พี่มุก” ต่ายเรียก
“อะไร” มุกตอบ มุกเป็นสาวสวยประจำทีมอีกหนึ่งคนที่อยู่ในทีมเดียวกับ ซ้ง หญิง และ ต่าย ซึ่งมีพี่หมวยเป็นหัวหน้า“พี่มุกไปทำอะไร” ต่ายถาม
“ทำไม ชั้นสวยขึ้นเหรอ” มุก ตอบเสร็จก็หัวเราะ
“ป่าว ทำไมเหี่ยววววอย่างนี้” ต่ายตอบกลับ
“ต๊ายแรงนะแก” มุกไม่รู้จะตอบโต้อย่างไรจึงเดินไปหาหญิงที่โต๊ะ ใกล้ ๆ เพื่อหาตัวช่วย
“หญิง.. ช่วยพี่มุกด้วย โดยต่ายมันแกล้งอีกแล้ว” มุกทำท่าฟ้อง พร้อมทั้งไปซ่อนหลังหญิง แล้วก็แลบลิ้นให้ ต่าย
“ต่าย แกไปว่าพี่มุกเค้าทำไมหล่ะ” หญิงพยายามปกป้องพี่มุกสุดฤทธิ์
“แหม พี่มุกไปหลบหลังกระดานมันก็ไม่ช่วยอะไรหรอกนะ” ต่ายสำแดงฤทธิ์ต่อ
หญิงไม่รู้จะตอบโต้เยี่ยงไรก็เลยหันไปหา ซ้ง พร้อมส่งสายตาเป็นนัย ๆ ให้ช่วยกันซักนิด
“ถึงเห็นอย่างนี้ หญิงเค้าไม่ใช่กระดานนะ เค้าเป็นเสาต่างหาก” ซ้งพูดออกมา พร้อมทั้งถอดหูฟังออก
“ตะกี้เรียกหล่ะไม่ได้ยิน ทีอย่างนี้หล่ะได้ยินเชียวนะ” ต่ายได้แต่คิดในใจ
“ขอบคุณที่ซ้ำเติม” หญิงพูด
“สวัสดีครับทุกคน” เสียงแม็กทักทาย
แม็กหันไปเห็นต่ายกำลังเดินกลับไปที่โต๊ะของตน แล้วเปิดลิ้นชักหาของเสียงดัง
“หาอะไรอยู่เหรอต่าย” แม็กถาม
“หาแว่นดำ” ต่ายบอก
“อยู่ในออฟฟิศ จะใส่แว่นดำทำไมหล่ะ” แม็กถามงง
“ก็พี่แม็กเดินมาไง แถวนี้มันเลยสว่างขึ้น เพราะหัวพี่แหละ” ต่ายตอบกลับ
“อะนะกู โดนแต่เช้าเลย” แม็กพูดกับตัวเองแบบกระซิบขนาดที่คนรอบข้างได้ยิน
“เออ ผมว่าจะมาชวนทุกคนไปงานรับปริญญาของน้องขิงพรุ่งนี้หน่ะ” แม็กถาม
“ขอโทษนะพี่แม็ก ผมไม่ว่างเลย” ซ้งบอก
“หญิงก็ไม่ว่างเหมือนกัน” หญิงตอบ
“อืม ไม่เป็นไร” แม็กได้แต่ตอบออกไป ทั้งที่ในใจแอบเสียดายที่เพื่อน ๆ ไปไม่ได้ เพราะไม่ค่อยอยากไปคนเดียว เนื่องจากไม่รู้จักใครเลย
"พี่แม็กก็ไปเหอะ จะไปกลัวอะไร ผมรู้ว่าพี่อะอยากไปจะตาย อย่ามาชวนเพื่อน ๆ ไปเป็นก้างเล้ยย"
พีแม็กยิ้มกรุ้มกริ่ม แต่ด้วยความเขินอาย จึงพยายามชวนเพื่อน ๆ ไปอีก แต่ก็ไม่มีใครว่างไปจริง ๆ
“แล้วพี่แม็กเตรียมของขวัญรับปริญญาให้น้องขิงยัง” หญิงถาม
“ยังเลย หญิงมีไอเดียอะไรไหม” ซ้งถามหญิงกลับ
“ปกติ เค้าก็ซื้อ ดอกไม้ หรือ ตุ๊กตา ไปแสดงความยินดีนะ แต่บางคนก็ซื้อของใช้ให้นะ ประมาณว่าให้เอาไปใช้ได้” หญิงบอก
“อืม” แม็กฟังแล้วทำท่าครุ่นคิด
ทุกคนในทีมก็นั่งคิดพร้อมทั้งเสนอความไอเดียเรื่องของขวัญให้แม็ก แต่เหมือนจะยังไม่มีอะไรที่เหมือนจะถูกใจของแม็ก
“อ๋อ นึกออกแล้ว รับรองชิ้นนี้ต้องโดนใจแน่ ๆ” หญิงพูดขึ้น
“อะไรเหรอ หญิง” แม็กถามอย่างกระตือรือร้น
“เอางี้สิ พี่แม็กก็ผูกโบว์ใส่ตัว แล้วเอาตัวไปเป็นของขวัญให้เค้า” หญิงตอบเสร็จพร้อมหัวเราะ คิคิ
“ระวังเค้าไม่รับของขวัญของพี่นะ” ซ้งรีบสมทบ
“เค้าไม่เอาพี่แม็กหรอก เค้าคงคืนให้ทันที” ต่ายสมทบ
“อะนะ แต่ละคน” แม็กบ่น
“ถ้าพี่คิดไม่ออก ไม่ลองถามเค้าตรง ๆ เลยว่าเค้าอยากได้อะไร” หญิงถาม
“ไอเดียดีนะ แต่ผมอยากเซอร์ไพรส์เค้าหน่ะ” แม็กตอบ
“งั้นพี่ก็ถามเพื่อนเค้าสิ ไม่ก็ให้เพื่อนเค้าถามให้ก็ได้” ซ้งเสนอไอเดีย
“ผมจะไปถามใครดีล่ะ” แม็กถาม
“อ๋อ ต้องคนนี้เลยเพื่อนสนิทของน้องขิง ชื่อโน๊ต อะนี่เบอร์โทรศัพท์ที่โต๊ะเค้า” หญิงตอบ พร้อมทั้งจดเบอร์ให้
“ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมโทรไปถามดูก่อนนะ” แม็กยิ้มแก้มปริ พร้อมทั้งเดินกลับไปที่โต๊ะของตน
หลังจากแม็กเดินไปแล้ว ซ้งก็เอ่ยขึ้นว่า “แน่ใจเหรอว่า จะให้แม็กไปถามโน๊ต”
“แหม เพื่อนซ้ง ไม่เคยได้ยินเหรอ จีบสาวก็ต้องจีบเพื่อนเค้าด้วย ก็เป็นโอกาสดีนะ จะได้แนะนำตัวไปด้วย” หญิงตอบ
ซ้งมองหลังของพี่แม็กที่ดูร่าเริงสุด ๆ พร้อมทั้งถอนหายใจ
“ขอให้พี่แม็กอยู่รอดปลอดภัยกลับมานะ” ซ้งพูดกับตน กึ่ง ๆ ภาวนา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น