ตอนที่ 3 โอกาส
“ฮ้าว ง่วงจัง” แม็กบ่นกับตัวเอง ทั้งที่มาอยู่ประเทศไทยได้ซักพักแล้วแต่ดูเหมือนนาฬิกาชีวิตก็ยัง ไม่ปรับเข้าที่ซักที
“ตึ่ง ดึ๊ด” เสียงของ IM (Instant Messenger) ที่ใช้ภายในบริษัทดังขึ้น พร้อมแสดงรูปภาพของพี่หมวย
เมื่อเห็นพี่หมวยออนไลน์ แม็กก็รู้ว่าพี่หมวยคงมาถึงออฟฟิศ แม็กจึงลุกจากเก้าอี้แล้วเดินงัวเงียไปหาพี่หมวย
“สวัสดีครับพี่หมวย” แม็กทักทายพี่หมวยทันทีที่คิดว่าเข้าระยะได้ยินของพี่หมวยแล้ว โดยไม่ได้เดินเข้าไปข้างโต๊ะ ซึ่งเป็นจุดที่แม็กมักนั่งคุยกับพี่หมวย
“สวัสดีจ้าน้องแม็ก สบายดีไหม ดูท่าทางเพลีย ๆ นะ” พี่หมวยทักทายกลับ พร้อมด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
แม็กไม่ทันสังเกตรอยยิ้มนั้นจึงทำท่าจะคุยต่อพร้อมทั้งเดินเข้าไปหาพี่หมวย “วันนี้พี่หมวยมาเช้าจังนะครับ..”
เมื่อเดินเข้าไปใกล้พอแม็กจึงสังเกตว่าใกล้ ๆ พี่หมวยซึ่งเป็นที่นั่งของหญิงมีคนนั่งอยู่ แต่ไม่ใช่หญิง แม็กจำคนคนนั้นได้ทันทีที่เห็น
“ขิงนี่!” แม็กร้องตะโกนในใจ
“นี่น้องขิงนะ ไม่รู้ว่าทั้งสองคนเคยคุยกันบ้างหรือยัง” พี่หมวยยิงคำถาม ทั้ง ๆ ที่รู้คำตอบ
“...” แม็กพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ทำหน้าเหวอ
“เคยคุยกันครั้งนึงค่ะ ตอนมีเทรนที่ชั้นบน” ขิงตอบ
“สวัสดีครับ/ค่ะ พี่หมวย พี่แม็ก” เสียงทักทายลอยมาจากด้านหลังของแม็ก ซ้งและหญิงเพิ่งจะมาถึงออฟฟิศ ก็เข้ามาร่วมสมทบในวงสนทนา
“สวัสดีจ้า เด็ก ๆ” พี่หมวยตอบกลับ
“สวัสดีค่ะ พี่ซ้ง พี่หญิง” เสียงน้องขิงทักทายมาจากด้านหลัง
“อ้าว น้องขิงอยู่นี่เหรอ โทษทีพอดีพี่ไม่เห็น” ซ้งขอโทษทันทีที่ได้ยินเสียงน้องขิง
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ๆ มาก็ดีแล้ว พอดีวันเสาร์นี้ ขิงจะรับปริญญาค่ะ เลยจะชวนไปถ่ายรูปด้วย แต่ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ ขิงไม่อยากรบกวน” ขิงพูดอย่างต่อเนื่อง เพราะไม่อยากให้พี่ ๆ รู้สึกเหมือนโดนบังคับให้ไป
“อืม..” ซ้ง กับ หญิงทำท่าคิด
“ขอโทษนะขิง พอดีว่าพี่ต้องไปทำธุระหน่ะ คงไปงานไมได้” ซ้งตอบกลับไป
“พี่ก็เหมือนกัน พอดีนัดหมอฟันเอาไว้หน่ะ ขอโทษด้วยนะ” หญิงก็ต้องปฏิเสธไปอีกคน
“พี่ก็ติดธุระ พอดีพี่นัดกับแฟนพี่ไปวัดที่ต่างจังหวัดกันแล้ว ขอโทษด้วยนะจ๊ะ” พี่หมวยก็เป็นอีกคนที่ต้องปฏิเสธไป
“อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ” ขิงตอบเสียงเรียบ
“อ๋อ น้องแม็กว่างใช่ไหม ไปร่วมงานเป็นตัวแทนพวกพี่แล้วกันนะ อ้อ... แล้วน้องขิงก็ยังไม่มีตากล้องเลย พี่ได้ยินมาว่าน้องแม็กก็ถ่ายรูปเก่งนี่่ ไปถ่ายรูปให้น้องขิงด้วยแล้วกันนะ” พี่หมวยกึ่งถาม กึ่งบอกให้แม็กไปร่วมงานรับปริญญาของขิง
“เออ...” แม็กยังไม่ทันตอบ
“พี่แม็กไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะคะ” ขิงรีบบอกทันทีด้วยความเกรงใจ
“ไม่ ๆ ผมว่าง งั้นเดี๋ยวคุยรายละเอียดอีกทีแล้วกัน ว่าแต่ ผมขอพินบีบี(BlackBerry) หน่อยสิ” แม็กรีบตอบ
ขิงทำหน้างง ก่อนจะให้พินไป
เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะ ของพี่หมวย ดังขึ้นเป็นสัญญาณของการเริ่มงานในวันนั้น ขิงและแม็กจึงลากลับไปที่โต๊ะของตน เหลือซ้งกับหญิงที่ยังนั่งหน้านิ่ว พลางคิดว่า “พี่แม็กจะเอาพินบีบี ไปทำไม(วะ)”
จังหวะนั้นเอง เอ็มหนึ่งในสมาชิกแก็งค์ F4 ก็เดินเข้ามาที่ชั้น พอเดินผ่านที่นั่งของทีมพี่หมวย เอ็มก็ทักทาย “สวัสดีซ้ง สวัสดีหญิง”
“สวัสดีค่ะพี่เอ็ม วันนี้มากับเมียน้อยหรือป่าวคะ” หญิงถามพร้อมทำหน้าแบ้ว
“หา..” เอ็มทำหน้างงสุดขีด
“ก็ปกติเห็นไปไหนมาไหนกับเมียน้อยอยู่บ่อย ๆ” หญิงพูดต่อ
“จะไปกับเมียน้อยได้ไง แฟนผมยังไม่มีเลย” เอ็มบอก
“อ้าว พี่เอ็ม ก็มีเมียน้อยก่อนแล้วค่อยมีเมียหลวงไง อิอิ” หญิงตอบให้
“อะนะ แล้วใครเป็นเมียน้อยผมหล่ะเนี่ย” เอ็มถามงง
“ก็ชื่อรถพี่ไง” ซ้งเฉลยให้
“แล้วทำไมชื่อรถผมไปเป็นอย่างนั้นได้เนี่ย ใครเป็นคนตั้งละนั่น อยากถามจังอะไรดลใจ” เอ็มพูดพร้อมยิ้มตาปิดหันไปทางหญิง
“แหม ต้องหญิงแน่นอนอยู่แล้ว” ซ้งตอบในใจทันที แต่ไม่ได้พูดออกไป แต่ก็หันไปทางหญิงเช่นกัน
“ได้ข่าวว่าพี่เอ็มขี่เมียน้อยไปทุกที่เลยนี่” หญิงแซวต่อ
“ขับ! ไม่ใช่ขี่ เฮ้อ.. รถพี่อะชื่อขอบฟ้านะไม่ใช่เมียน้อย! ไปทำงานดีกว่า” พอเอ็มพูดจบก็เดินจากไป
พอเอ็มเดินจากไป ก็ถึงเวลาเริ่มทำงานจริง ๆ ของ ซ้งและหญิง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น