 |
| บรรยากาศยามเช้า น่านอนมาก |
ชมพระอาทิตย์ขึ้นพร้อมถ่ายรูปเสร็จ พวกเราก็ตรงดิ่งหาอาหารเช้ากันเลย วันนี้กินกันแบบเบา ๆ กับโจ๊กยามเช้า กินไปอาบแดดไป (พอดีเมื่อวานยังไม่สะใจพอ) พอรับประทานอาหารเสร็จ ก็แยกย้ายอาบน้ำ เก็บของ ถ้าใครเก็บของส่วนตัวเสร็จ ก็มาช่วยกันเก็บซากอารยธรรมที่ทิ้งไว้เมื่อคืน (เตาหมูกระทะ)
พอเคลียร์ของเสร็จ ก็เดินช็อปปิ้งรอบสุดท้าย เป็นอันถูกใจบรรดาพ่อบ้าน แม่บ้านทั้งหลาย ที่อยากซื้อผักตุนกลับไปกินที่บ้าน พอทุกคนขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว จุดหมายต่อไปก็คือ วัดป่าภูทับเบิก วัดที่อยู่สูงที่สุดในประเทศไทย ที่มีคนแอบแซวว่าถ้าบุญไม่มี ไปไม่ถึง ดังนั้นเราทุกคนก็ตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ว่าต้องไปให้ถึง ด้วยพลังของ GPS navigator และการโทรถามทางจากเพื่อนที่ออฟฟิตเราก็มาถึงวัดจนได้
 |
| วัดป่าภูทับเบิก |
พอรถจอด พวกเราก็พร้อมใจลงรถกราบพระขอพร จากนั้นก็เดินชมรอบ ๆ วัด (วัดสวย บรรยากาศดี) แล้วมาจบลงด้วยวิชาพุทธศาสนาเชิงประวัติศาสตร์ ที่สอนโดยอาจารย์ หัวหน้าแก้งค์ หลังจากอิ่มบุญและอิ่มความรู้ ก็ได้เวลาเดินทางต่อ เป้าหมายต่อไปคือ สะพานพ่อขุนผาเมือง
 |
| เห็นเส้นทางกลับแล้ว เอิ่ม ขอยาแก้เมารถด่วน |
 |
| สะพานพ่อขุนผาเมือง |
พอถึงที่สะพานเราก็ถ่ายรูปพอหอมปากหอมคอ พร้อมเก็บข้อมูลที่น่าสนใจจากหัวหน้าแก้งค์ จากนั้นก็ขึ้นรถ ตรงไปยังร้านของฝาก ไร่กำนันจุล ของขึ้นชื่อเมืองเพชรบูรณ์ก็คือมะขามและปลาส้ม แต่ด้วยความที่ผมไม่กินมะขาม กับไม่มีห้องครัวจะทอดปลาส้มก็เลยได้ซื้ออย่างอื่นแทน ส่วนเพื่อน ๆ คนอื่นก็ช็อปปิ้งตามความมันส์ ทั้งซื้อกินเอง ทั้งซื้อไปฝาก หอบกันเต็มไม้เต็มมือ
ตอนนี้ก็บ่ายแล้วได้เวลาที่ทุกคนรอคอย เวลาอาหารเที่ยงนั่นเอง มื้อเที่ยงนี้เราจะชิมของขึ้นชื่อเมืองเพชรบูรณ์ ไก่ย่างวิเชียรบุรี(จำชื่อร้านที่กินไม่ได้) ซึ่งก็เหมือนทุกครั้งที่เราก็สั่งอาหารแบบเต็มจนล้นโต๊ะอีกเช่นเคย มื้ัอนี้ทุกคนต่างลงความเห็นว่า 'ข้าวเหนียว' คืออาหารที่อร่อยที่สุด :p
ตอนแรกพวกเราว่าจะตรงดิ่งกลับ กทม เลย แต่พี่คนขับบอกว่ามี อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ อยู่ไม่ไกลประมาณ10 นาที เราก็เลยตกลงว่าจะไปเยี่ยมชม เมืองเก่ากัน กว่าจะไปถึง ก็เกือบถึงเวลาปิดแล้ว เราจึงเป็นกลุ่มสุดท้าย ของวันเลย ต้องขอบคุณพี่เจ้าหน้าที่ด้วยที่ช่วยอำนวยความสะดวก ถึงแม้จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว
 |
| ทางเข้าโซนจัดแสดงของ อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ |
 |
| ปรางค์ศรีเทพ |
พอเยี่ยมชมเสร็จก็ได้เวลากลับ กทม ซักที ระหว่างทางเสียงบนรถค่อนข้างเงียบ แต่ละคนนอนสะสมพลังเพื่อเตรียมตัวสำหรับการทำงานในวันพรุ่งนี้... ขณะรถอยู่แถว ๆ สระบุรี ก็เหลือบไปเห็นป้ายไร่กำนันจุล ตอนนั้นอารมณ์แบบว่า มีขายถึงสระบุรีเลยเนอะ จะไปซื้อไกล ถึงเพชรบูรณ์ ทำไมเนี่ย..
กว่ารถตู้จะมาถึง กทม ก็ช่วงหัวค่ำพอดี ด้วยความที่กินข้าวเที่ยงมาอิ่มแล้ว+พรุ่งนี้ต้องทำงาน พวกเราจึงตัดสินใจแยกย้ายกลับบ้าน ผิดจากแผนเดิมที่ตั้งใจไปถล่มมื้อส่งท้าย เอาหล่ะครับก็ได้เวลาลาจากกันซะแล้ว มีข้อแนะนำติชมอะไรก็เขียนคอมเมนท์ไว้ได้เลยนะครับ
ปล. ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ร่วมทริปนี้ทุกคน ที่ทำให้ทริปนี้สนุกสนาน =)
Credit: ขอบคุณ พี่จ๊อยซ์ที่ช่วย Proofread ทั้ง 4 ตอนจนครบ นะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น