CELL เซลล์ หนังสือเล่มแรกของ
Stephen King ที่ผมทำใจอ่านได้ คือ เฮียแกได้รับการขนานนามว่าเจ้าพ่อแห่งนวนิยายสยองขวัญ ที่มาพร้อมเรื่องราวชวนหลอกหลอน ที่จริงอยากอ่านหนังสือของเฮียแกหลายเรื่องเลย โดยเฉพาะเรื่อง
IT ที่ถูกนำมาทำหนังใหม่อีกรอบ น่าจะฉายเร็ว ๆ นี้แหละ(ปี 2017) คือแค่ดูตัวอย่างก็สยองละ เลยทำให้ยังเกรงใจที่จะเริ่มเรื่องนั้น
สำหรับ
CELL เซลล์ นี้ในช่วงแรกที่อ่านให้ความรู้สึกว่า เรื่องราวน่าจะออกแนว
Dawn of the Dead ที่น่ากลัว แต่ไม่หลอน (เข้าใจนะ) เพราะ โดยส่วนตัวเป็นคนมีความต้านทานทางผีต่ำมาก แต่ถ้าเป็นผีดิบแบบยิงแล้วตาย หรือพวกสัตว์ประหลาด อันนี้น่าพอไหว
เรื่องราวของ
CELL เซลล์ เริ่มขึ้นในเวลาบ่ายสามโมง เมื่อมีสัญญาณ(พัลส์)ผ่านทางโทรศัพท์มือถือ ซึ่งผู้ที่ได้รับสัญญาณนั้นก็จะเกิดอาการคลั่งในรูปแบบต่าง ๆ อันเป็นเหตุให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ ตัวเอกของเรา เคลย์ตัน ริดเดลล์ เดินทางมายังบอสตันเพื่อทำงานและได้พบเจอกับวิกฤตการณ์ "พัลส์" ทำให้เขาต้องหนีเอาชีวิตรอด และเดินทางกลับไปยังต่างเมืองเพื่อตามหาลูกเมีย ด้วยความหวังริบหรี่ว่าพวกเขาจะปลอดภัย เรื่องราวจะเป็นอย่างไรก็ติดตามได้ในเล่ม....
เรื่องนี้สนุกและน่าติดตามมาก ลุ้นระทึกทุกหน้ากระดาษที่เปิดอ่าน ทิศทางของเลือกก็คาดเดาไม่ออก กว่าจะกระจ่างชัดก็หน้าสุดท้ายของเรื่องพอดี
ปล. เล่มที่อ่านหน้า 289-304 หาย ไปดูเล่มอื่นในห้องสมุด ปรากฏว่าเล่มอื่นหน้าครบ แหมะ...เราช่างโชคดีจริง ๆ ว่ามะ
***สปอยตอนจบ***
พ่อลูกตระกูลซุน ใช้คลื่นพลังงานทำลายล้างสูงยิงใส่ CELL ร่างสมบูรณ์ ทำให้มันถูกทำลายจนสิ้นซากหายไปจากโลกนี้ ส่วนชาวบ้านที่ตายไปจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ ก็ได้รับการชุบชีวิตจากเทพเจ้ามังกร แล้วโลกก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง... ผ่าง!!!